Όλοι μαζί σε έναν στάβλο

 Όλοι μαζί σε έναν στάβλο.

Όλοι μαζί μαζεμένοι και στριμωγμένοι εκεί μέσα να με θάβουν και να ψάχνουν το γιατί.

Άνθρωποι μισοσκοτωμένοι. 

Μισάνθρωποι ζωντανοί.

Εκεί μέσα να τριγυρνούν και να καταπλακώνονται, από αγάπη που γυρεύουν να βρουν.

Εκείνη βαθιά μέσα τους φυλακισμένη. Ναι μόνο εκείνη κλαίει και σπαράζει για μένα.

Μα εγώ τελείωσα πια. Δεν περιμένω άλλο να ελευθερωθεί.

Γιατί για αυτήν ελευθερία δεν υπάρχει.



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Το λούστρινο γοβάκι

Η ευτυχία ως υπέρτατη δυστυχία.