Το λούστρινο γοβάκι

 Το λούστρινο γοβάκι θα το σπάσω.

Την αδιαπέραστη πέτσινη μπότα θα φορέσω.

Κανένα αγκάθι δεν με ματώνει πια.

Μόνο λίγο με ενοχλεί μα το αντέχω.

Ο δρόμος τραχύς και σκληρός δεν με αγγίζει πια.

Και ο κρατερός ήχος δεν μου ξεσκίζει τα αυτιά.

Αεράτη τώρα προχωράω.

Και οι πέτρες πιστοί μου φίλοι με οδηγούν.

Από σώμα σε σώμα πατάω.

Το πιο δύσκολο μονοπάτι περνώ.

Φύσηξε αέρα όσο πιο πολύ μπορείς.

Θα σε πιάσω να γίνουμε ένα.

Σαν ανεμοστρόβιλος να ρημάξουμε την ρημαγμένη γη.