Ο ταπεινωτικός και η ταπεινή.

Άναψε το σπίρτο, πέτα το σε μένα.

Κάψε με, να χαθώ να γίνω στάχτη.

Να μην καταλαβαίνω πια τον πόνο.

Να μην καταλαβαίνω πια τίποτα.

Απελευθέρωσέ με, πέτα με στα έγκατα της γης.

Σκούπισέ με από πάνω σου, φτύσε με.

Βγάλε με από την γλώσσα σου που κόλλησα.

Τίναξέ με από το πουκάμισό σου.

Πάτα με καλά, δυνατά καθάρισε τον εαυτό σου από τις βρωμιές μου.

Μίσησε την νεκρή ψυχή μου.

Αποτελείωσε ότι έχει μείνει.

Με μανία διάλυσέ το.

Οτιδήποτε δικό μου μέσα σου βράζει, σε σακατεύει.

Δεν κατάφερες αυτό να το κάψεις.

Δεν κατάφερες αυτό να το μειώσεις.